رابطه مدیریت دانش با فرآیند مدیریت بحران در مقصدهای گردشگری

کشور ما دارای ظرفیت‌های بالقوه بسیاری در صنعت گردشگری است و امروزه نیز شاهد توجه بیشتر مقامات دولتی وسازمان‌های گردشگری به توسعه این صنعت هستیم اما لازم است تا در سایه توسعه زیرساخت‌ها و فراهم کردن بستر لازم برای توسعه صنعت گردشگری، هم‌زمان به بحث مدیریت بحران توجه شود. محیط و مجموعه بیرونی ظرفیت آن را دارد تا بحران را به بخش گردشگری تزریق کند یا به بحران‌های موجود در آن دامن بزند و مدیریت بحران، به منظور گذر از مشکلات و رفع آسیب‌های ایجاد شده در محیط با شرایط خاص و جدید، ویژگی‌های خاصی را می‌طلبد که در کل، مدیران سازمان‌های مقصدهای گردشگری برای پاسخ به آنها با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند. از مهمترین عواملی که می‌تواند در فرآیند مدیریت بحران مقصدهای گردشگری نقش ایفا کند، مدیریت دانش است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی رابطه مدیریت دانش با فرآیند مدیریت بحران‌های طبیعی در مقصدگردشگری پرداخته است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی با ابزار پرسشنامه می‌باشد. نمونه آماری تحقیق 120 نفر از مدیران و کارشناسان 19 سازمان‌ مؤثر در مدیریت بحران شهر اردبیل می‌باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید و نتایج تحقیق حاکی از وجود رابطه قوی بین مدیریت دانش با فرآیند مدیریت بحران در مقصدگردشگری با ضریب تعیین 67/0 می‌باشد.